ul|ecieć

pf — ul|atywać, ul|atać impf (ulecisz, uleciał, ulecieli — ulatuję) vi 1. (odlecieć) [owad, ptak] to fly away; to take wing książk.; [dym] to rise, to drift up; [mgła] to lift

- baloniki uleciały w niebo balloons drifted up into the sky

2. (ulotnić się) [zapach, woń] to waft

- z filiżanek/baru ulatywała woń kawy the smell of coffee wafted from the cups/the bar

- z balona uleciało powietrze air escaped from the balloon, the balloon deflated

3. (zaniknąć) [zmęczenie, uczucie, nastrój, troski] to fade (away), to evaporate

- ulecieć komuś z pamięci [wspomnienia, wydarzenia] to fade from sb’s memory; [nazwisko, termin, spotkanie] to slip sb’s mind

- cały ich zapał do pracy uleciał all their enthusiasm for the work evaporated